ارتباط موثر پزشک و بیمار یک کارکرد مرکزی در ایجاد یک رابطه پزشک و بیماراست که قلب و هنر پزشکی است این در ارائه مراقبت های بهداشتی با کیفیت عالی اهمیت دارد. نارضایتی بیمار و بسیاری از شکایات ناشی از شکست در رابطه پزشک و بیمار است. با این حال، بسیاری از پزشکان توانایی خود در ارتباطات را بیش از حد ارزیابی می کنند در طول سالها، در ادبیات این موضوع مهم منتشر شده است. ما ادبیات مربوط به ارتباط پزشک و بیمار را بررسی می کنیم.
مزایای ارتباطات اثرگذار
ارتباط موثر پزشک و بیمار یک عملکرد بالینی مرکزی است و ارتباطات در نتیجه قلب و هنر پزشکی و یک مولفه مرکزی در تحویل مراقبت های بهداشتی است. اهداف اصلی ارتباطات پزشک و بیمار در حال حاضر، ایجاد یک روابط خوب بین فردی، تسهیل تبادل اطلاعات، شامل بیماران در تصمیم گیری ارتباط موثر پزشک و بیمار تعیین می شود، که بیماران به عنوان یک شاخص اصلی قضاوت می کند ارتباط خوب بیمار با پزشك بالقوه برای تنظیم احساسات بیمار، تسهیل درك اطلاعات پزشکی و شناسایی بهتر نیازها، درك و انتظارات بیمار است
بیمارانی که ارتباط خوبی با پزشک خود دارند، بیشتر به مراقبت آنها رضایت می دهند و به ویژه برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات مربوط به تشخیص دقیق مشکلاتشان به دنبال مشاوره میروند و به درمان تجویز شده میپردازند
مطالعات ازهمبستگی بین حس کنترل و توانایی تحمل درد، بهبودی بیماری، کاهش رشد تومورصحبت میکند در برخی مطالعات بهبود روانشناختی و سلامت روانی نیز گزارش شده است .کاهش طول مدت اقامت در بیمارستان و در نتیجه هزینه بازدیدکنندگان پزشکی شخصی و مراجعات کمتر مشاهده شده است
مشکلات
موانع زیادی برای برقراری ارتباط خوب در روابط پزشک و بیمار وجود دارد، از جمله اضطراب و ترس بیماران، بار مسئولیت کار پزشکان، ترس از دادرسی، ترس از سوء استفاده فیزیکی و قضایی و انتظارات بیمار غیر واقعی
کاهش مهارت های ارتباطی پزشکان
مهارت های ارتباطی به دلیل پیشرفت تحصیلی پزشکی توسط دانشجویان پزشکی کاهش می یابد و در طول زمان پزشکان تمرکز خود را بر روی مراقبت های کامل بیمار از دست می دهند. علاوه بر این، خشونت عاطفی و فیزیکی آموزش پزشکی، مخصوصا در طول دوره کارآموزی و اقامت، موجب سرکوب همدلی، تکنیک ها و روش های جایگزین برای صحبت می شود و حتی ممکن است باعث برهم خوردن بیماران شود
عدم آگاهی از اطلاعات
تعامل پزشک و بیمار یک فرآیند پیچیده است و سوء تفاهم جدی در بحران بالقوه است، به ویژه در مورد درک بیماران از پیش آگهی آنها، هدف مراقبت، انتظارات و مشارکت در درمان این عوامل مهم است به خصوصممکن است در انتخاب بیماران در مورد درمان و مراقبت از حیات خود تأثیر بگذارد، که می تواند تأثیر قابل توجهی بر بیماری داشته باشد. مهارت های ارتباطی خوب که توسط پزشکان انجام می شود، بیماران را قادر می سازد تا خود را به عنوان یک شرکت کننده کامل در بحث های مربوط به سلامت خود شرکت کنند. این تجربه ذهنی که بر روی زیست شناسی بیمار تاثیر می گذارد، "زیست شناسی اعتماد به نفس" است که توسط سوبل توصیف شده است.
رفتارهای اجتناب از پزشکان عدم همکاری و مقاومت در برابر بیماران از دیگر مشکلات است